7 maart t/m 10 april

De titel van de presentatie: ‘Abstract Trouve’ lijkt een contradictio in terminus. Immers, hoe zou iets dat ‘gevonden’ is, gelijktijdig ‘abstract’ kunnen zijn?

Deze vraag geeft ook meteen de gelaagdheid in het werk van de 3 deelnemende kunstenaars aan. In de presentatie worden kunsthistorische begrippen en categorieën als ‘abstract’ in tegenstelling tot b.v. ‘figuratief’ ‘realistisch’ of ‘concreet’ als in feite niet ter zake doende gedemonstreerd.

Kunsthistorische modellen, zoals deze tot op heden worden gehanteerd, zijn niet toereikend om het werk van de kunstenaars adequaat te beschrijven, zo dit al nodig zou moeten zijn.

Harmen Brethouwer (Aalten, 1960). Woont en werk in Huis ter Heide.

Het oeuvre van Brethouwer is een complexe en tegelijk ook eenvoudige aangelegenheid. Eenvoud en vakmanschap spelen in zijn werk een rol. Zo gebruikt Brethouwer b.v het imitatie-marmerschilderen als uitgangspunt voor een uitdijende serie werken. Ontwerpen worden uitgevoerd door imitatie-marmerschilders op panelen, die vervolgens als autonoom object (met de kenmerken van een abstract-expressionistisch schilderij) worden gepresenteerd. De vakman voert het werk uit, het concept is van Brethouwer. Op dezelfde wijze wordt b.v. ook een basisvorm, gebaseerd op een menhir, in opdracht van Brethouwer uitgevoerd en/of gedecoreerd door vakmensen.

In 2008 werd een overzicht van het werk van Brethouwer getoond in Museum Boijmans Van Beuningen. Bij deze expositie werd een boek uitgegeven onder de titel ‘Over Nutteloze Zaken’ - een niet willekeurig gekozen titel.

Lizan Freijsen (Zwijndrecht, 1960). Woont en werkt in Rotterdam.

Als kind was ze al gefascineerd door vreemde vlekken, rare vormen, schimmels, vetvlekken op al dan niet merkwaardige plekken. Op muren, vloeren, plafonds.

Een ongebreidelde bron voor fantasie, vergelijkbaar met Rorschach-vlekken, bekend als projectie-methode in de psychologie.

Freijsen fotografeert dergelijke merkwaardige vlekken en schimmels. Vervolgens worden deze geprint in grote formaten. Al dan niet verknipt of versneden krijgen ze een plek in een andere ruimte. De 'white cube' van een expositieruimte wordt op deze wijze aangetast door lekkages en amorfe structuren.

Lizan Freijsen exposeerde haar werk o.a. in Museum Gouda in Gouda.

Martijn Schuppers (Almelo, 1967). Woont en werkt in Groningen.

De basis voor het werk van Martijn Schuppers ligt in de fundamentele schilderkunst. Een schildersproces waarin alkyd, acryl- en olieverf worden bewerkt met allerhande materialen zoals verdunners, bouwplastic, kwasten en bezems. Zo beschreven een welhaast brute aangelegenheid. De werkwijze is echter altijd afgewogen en intens.

Het levert werk op dat in eerste instantie vaak niet meer de uiterlijke verschijning van schilderijen lijkt te hebben. De werken bezitten eerder het realisme van een foto en doen denken aan allerlei verschijnselen als maanlandschappen, zandverstuivingen en moleculaire processen.

Schuppers had in 2006 een solopresentatie in het Stedelijk Museum Schiedam en exposeert zijn werk regelmatig in Galerie VOUS ETES ICI in Amsterdam

en Galerie In Situ in Aalst.

De presentatie belooft een visueel samenhangend geheel van vorm en kleur te worden. Dit, ondanks de zeer verschillende en uitgesproken uitgangspunten van de deelnemende kunstenaars.

Een presentatie ook, waarin begrippen als abstract, figuratief, realistisch op een wonderlijke wijze door elkaar lopen. En daarmee de conceptuele en fundamentele benadering van de deelnemende kunstenaars visueel verbindt met de gedachte dat de beeldende kunst een ‘open systeem’ is, wat veel ruimte laat voor interpretaties en associaties van de beschouwer.

Jacob van der Veen/ Joke Vos