De titel van de expositie verwijst naar 2 zaken:

In de eerste plaats is het een epositie van een paar hoogtepunten uit presentaties die de

afgelopen jaren in K09 te zien waren, in combinatie met nieuw werk van een aantal interessante kunstenaars die in het verleden deelnamen aan projecten van K09.

In de tweede plaats verwijst de titel naar het gebruik van- of benutten van licht in het werk van de meeste deelnemers.

In het kader van de – mede door K09 geinitieerde en georganiseeerde - beeldende kunstmanifestatie ‘Shaken not Stirred’ op 15 september laten we deze hoogtepunten zien om de bezoeker een beeld te geven van het soort kunst dat we programmeren. Een soort kunst, dat in Groningen niet of nauwelijks meer te zien zal zijn als K09 binnenkort de deuren moet sluiten. Op initiatief van de Gemeenteambtenaren en na advies van de Kunstraad Groningen oordeelt men dat K09 in Groningen verder niet nodig is. Niet vanwege een gebrek aan kwaliteit – integendeel – of vanwege een niet-onderscheidend karakter – wederom integendeel, maar vanwege het feit dat K09 voor het Groningse publiek niet populair genoeg zou zijn.

K09 gaat in haar programma uit van de kunst zelf - middels presentaties, producties en talentontwikkeling - en zoekt en vindt daar op verschillende manieren haar publiek bij. Een werkwijze die haaks staat op wat men van overheidswege wenst, namelijk uitgaan van het publiek en daar de kunst, de kunstenaars en de wijze van presenteren bij aanpassen.

Met deze zienswijze bepaalt de overheid – veelal zonder het zelf te beseffen – ook de inhoud van de beeldende kunst. De manier waarop met kunst en de presentatie ervan wordt omgegaan is namelijk niet los te zien van de gepresenteerde kunst zelf. De gemeenteambtenaren oordelen – kortom - dat dit geen interesssante kunst is die geschikt is om het Groninger (en ander) publiek te presenteren en niet door de Gemeenschap – bescheiden - financieel gesteund hoeft te worden.

De expositie ‘High-Lights’ heeft de vogende deelnemers:

Roland Schimmel (1954, woont en werkt in Arnhem).

Roland Schimmel realiseerde voor deze expositie een wandschildering in K09 gebaseerd op zijn ideeen over nabeelden. Bij het kijken naar een kleur genereren de hersenen – ter compensatie lijkt het – een illusie van een complementaire kleur. Kijkt men intens naar rood bijvoorbeeld dan ontstaat er vanzelf een ‘nabeeld’ van groen, alsof 2 uitersten niet zonder elkaar kunnen. In zijn schilderwerk roept Schimmel deze nabeelden op, waarbij de kijker uiteindelijk niet meer weet of de kleuren die hij/zij ziet ook werkelijk in het werk aanwezig zijn of het illusionistishe product zijn van de hersenen.

In het van Abbemuseum in Eindhoven is momenteel nog een monumentale schildering te zien van zijn hand, waarover in de zaterdageditie van 8 september van het dagblad Trouw een vier pagina’s groot artikel verscheen.

Martijn Schuppers (1967, woont en werk in Groningen)

Een van Groning’s landelijk en internationaal meest bekende kunstenaars. Brengt in zijn werk de fundamentele schilderkunst – werk dat gaat over kleur, materiaal en de behandeling ervan – op een ander plan. Men heeft als kijker de illusie naar natuurverschijnselen, maanlandschappen en dergelijke te kijken, maar de schilderijen zijn het resultaat van een reeks gcontroleerde handelingen met diverse materialen als lak- en olieverf. Het werk oogt ook vaak als ‘dik in de verf’, maar zijn in werkelijkheid zo glad als een spiegel.

Martijn Schuppers nam enkele malen deel aan presentaties in K09, zoals in de door hem samengestelde expositie ‘BSTRCT’ in 2006, waarvoor hij kunstenaars uitnodigde als Han Schuil, Klaas Kloosterboer en Regina Schumann, om zijn kijk op ‘abstracte kunst’ of liever gezegd: het ogenschijnlijk abstracte van de toen getoonde kunst voor het publiek inzichtelijk te maken.

Mark van Overeem (1970, woont en werkt in Den Haag)

Van Mark van Overeem is een deel van de installatie te zien die hij in mei dit jaar voor een productie/presentatie in K09 maakte. Het uitgangspunt daarbij was het werk van Kurt Schwitters en met name diens Merzbau. Met behulp van grote prints van de ruimte, rood licht en een rookkanon werd de ruimte van K09 een totaal ander aanzien gegeven. Vooral de illusionistische achterwand van de ruimte in K09 maakt op het publiek grote indruk. Dit deel van de expositie is nu wederom onderdeel van de presentatie ‘High-Lights’. Eric Bos wijdde er in zijn reeks ‘Visualia’ voor het Dagblad van het Noorden een artikel aan.

Mark van Overeem wordt vertegenwoordigd door Galerie Wit en zal binnenkort zijn werk laten zien in New York.

Twan Janssen (1968, woont en werkt in Amsterdam)

In 2008 had Twan Janssen een solopresentatie van zijn werk in K09. En voor het project ‘Cromodomo’ – een project over licht, kleur en ruimte op diverse locaties in de stad en in opdracht van de Kunstraad Groningen door K09 eind 2009 georganiseerd – nodigden we hem opnieuw uit voor een bijdrage daaraan. Deze bijdrage – de zwart-wit animatiefilm ‘The Stockholm Syndrome’ laten we in deze expsositie, bescheiden op een klein t.v.-scherm, weer zien.

Janssen noemt zichzelf een conceptueel kunstenaar. Hij speelt de rol van kunstenaar Twan Janssen en al het werk dat hij maakt – meestal zeer arbeidsintensief en enigszins ironisch – zijn attributen, ‘stage-properties’ zoals hij ze noemt, voor dit rollenspel.

De getoonde film laat wonderlijke, op de computer geconstrueerde, trage beelden zien die doen denken aan natuurverschijnselen als bliksem, vallende takken, exploderende zonnen, waterpartijen enz. In combinatie met de muziek van Jasper TX een bijzonder en meditatief werk. Absoluut een hoogtepunt.

Jan Scheerhoorn (1962, woont en werkt in Groningen)

Jan Scheerhoorn schildert licht en schaduw weg. Dat deed hij in december 2010 in de kleine ruimte van K09 bijvoorbeeld. Het licht dat op de wanden in het vertrek viel des avonds werd door hem minitieus ‘weggeschilderd’. Wat te zien was overdag was het product van deze werkzaamheden ’s avonds en ’s nachts. ’s Avonds en ’s nachts was er in de ruimte geen licht en schaduw meer te zien. De ruimte lostte als het ware op in een monochrome grijze mist, waarbij niet meer was waar te nemen hoe groot de ruimte was en van buiten was niet te zien of zich iemand in de ruimte bevond of niet.

Het was een overtuigende demonstratie van het belang van licht voor waarneming.

De laatste tijd maakt hij schilderijen van dit ‘wegschilderen’. Dat levert schilderijen op die er minimalistisch en tamelijk fundamenteel uitzien, maar zouden ze weer getoond worden in de omstadigheden waarin hij ze schilderde dan lossen alle kleuren zich op tot een grijze monochromie.

Bruce Mowson (1972, werkt en woont in Melbourne-Australie)

Bruce Mowson nam deel aan de expositie ‘Geometric Form seen in Recent Sound’ in het najaar van 2011 in K09. Een expositie over beeld en geluid, samengesteld door Michael Graeve uit Melbourne en Christoph Dahlhausen uit Bonn. Het toen geinstalleerde werk ‘Pink Ball’ is wederom te zien. Een projectie van een beperkte kleurenrange van Photoshop geprojecteerd als een zwevende bal. De kleurenbal lijkt te bewegen, zich steeds te verwijderen van de kijker. Dat is slechts illusie. Het werk wordt gecomplementeerd door geluidsopnames die zijn gemaakt een immens trappenhuis.

Fabian Westphal (1982, woont en werkt in Groningen)

Fabian Westphal nam deel aan het ‘Groningse Nieuwe’ traject in het seioen 2010-2011 in K09. Samen met Marius Lut als mede-exposant en coach uit Den Haag maakte hij toen een presentatie van zijn werk. In een publicatie over het ‘Groningse Nieuwe’-project van K09 merkte kunsthistoricus Roel Arkesteijn – door K09 gevraagd het project kritisch te begeleiden – op dat Westphal op zijn best is als hij vederlicht is. In het kader van deze expoitie laat hij enkele ‘verderlichte’ nieuwe werken zien. Zo hangt er een klein groen object, waarvan niet duidelijk is of het iets representeert of niet, of dat het alleen maar aan de wand hangt om ‘er te zijn’ of om de wand waarop het hangt als het ware te activeren. Van beide kunstenaars merkte Arkesteijn overigens op dat ze schatplichtig zijn aan de jong gestorven kunstenaar Blinky Palermo, geen verkeerde keus om je ten voorbeeld te stellen.

Jan Maarten Voskuil (1964, woont en werk in Haarlem)

Jan Maarten voskuil maakt in 2007 een ruimtegebonden werk –LOOP – in K09. Sindsdien is Voskuil een landelijk en internationaal zeer gewaardeerde kunstenaar geworden met presentaties van zijn werk wereldwijd. Een verzamelaar van zijn werk is bijvoorbeeld Jan Mulder.

De recente ‘shaped canvasses’ die nu worden getoond lijken arbitrair en willekeurig tot stand te zijn gekomen, maar in werkelijkheid zijn ze het resultaat van weloverwogen constructies. Het kleine magenta-rode werk dat hier is te zien is een uit een reeks van 51 bijvoorbeeld, waar alle mogelijkheden van een bepaalde constructieprincipe zijn uitgewerkt.

De werken zijn uitwerkingen van het idee: hoe een vierkant of een rechthoek een circel wordt of omgekeerd. De achterkanten van de werken van Voskuil zijn een wereld op zich, daar laat het hele constructie-idee, eerst uitgewerkt op minitieuze tekeningen van gradenbogen, zich ‘lezen’ in handgemaakte houten bouwsels.

Naast werk van genoemde kunstenaars zijn er nog enkele werken in oplage te zien. Zo is er het innemende werkje van beschilderde blokjes hout op een boekje te zien van de Groningese kunstenaar Frank Sciarone, in Groningen onder meer bekend van zijn werk in de openbare ruimte ‘The Enveloppe Sculpture’ in het Damsterwaard en is er een reeks kleurobjecten in beschilderd perspex van Martha Scheeren uit Amsterdam, die onlangs- samen met de Groningse kunstenaar Janet Meester – in K09 een presentatie had.